در این گزارش به برخی از غذاهای سادیستی و مبتنی بر آزار و اذیت حیوانات در غذاهای آسیایی اشاره میکنیم.
به گزارش مجله خبری نگار، آسیاییها به خوردن برخی غذاهای عجیب و غریب مانند قورباغه و سایر حشرات و خزندگان شناخته میشوند، اما آنچه برخی افراد نمیدانند این است که روشهای پخت و پز برخی از وعدههای غذایی آنها توسط سازمانهای حمایت از حیوانات به عنوان ظلم و جنایت علیه حیوانات در سراسر جهان توصیف شده است.
با این حال، این روشهای خَشن به دلیل باور آسیاییهاست که میگوید: هرچه غذاها تازه و خام باشد خواص بیشتری دارند و برای سلامت بهترند؛ بنابراین برخی از حیوانات در حالی که هنوز زنده هستند میخورند یا میپزند. در برخی از انواع غذاهای آسیای شرقی، ممکن است پَرش حیوان یا موجودات دریایی از درون ظرف پخت و پز بر اثر درد را مشاهده کنید.
در این گزارش به برخی از غذاهای سادیستی و مبتنی بر آزار و اذیت حیوانات در غذاهای آسیایی اشاره میکنیم.
میمون یکی از حیوانات شبیه به انسان است و جوامع غرب آسیا خوردن گوشت میمون یا هر قسمت دیگر از بدن آن را عجیب میداند، اما برخی از مردم آسیا این حیوان را به عنوان یک غذای منحصر به فرد برمی شمرند و به روش سادیسمی آن را میخورند.
این وعده غذایی اغلب روی یک میز سرو میشود، سرآشپز وسط میز یک سینی قرار میدهد و میمون را از پایین میز محکم میبندند در حالی که سر میمون از سینی خارج شده است، سپس با چکش و به طرز بیرحمانهای شروع به ضربه زدن به سر میمون میکنند تا جمجمه او خُرد شود و گارسون قسمت استخوانهای شکسته را از میمون زنده جدا میکند. سپس سرآشپز برخی از ادویهها را روی مغز تازه میمون که اعصابش هنوز به خاطر ضربههای خشن چکش میلرزد، میپاشد. سپس مشتریان شروع به خوردن این مغز تازه که هنوز خام است میکنند تا با این روش سادیسمی از کیفیت غذا اطمینان حاصل کنند.
میگو به خودی خود غذای موردعلاقه بسیاری از مردم دنیا است که آن را کبابی یا سرخ میکنند. این وعده غذایی بعد از گرفتن میگو از دریا و مردن آن و با اضافه کردن ادویههای مختلف تهیه میشود، اما در آسیا و به خصوص چین، مردم نظر کاملاً متفاوتی دارند. آنها این وعده غذایی را «میگوی مَست» مینامند و میگو را زنده میپزند و نه تنها پختن میگو در حالت زنده است بلکه خوردن میگو هم در حالت زنده اتفاق میافتد. در هنگام پخت و پز، سرآشپز میگوها را در یک کاسه بزرگ میریزد و آب جوش داغ به آن اضافه میکند و میگوهایِ زنده شروع به پرش و جست و خیز بر اثر آب داغ که روی آنها ریخته شده میکنند و جان میدهند.
بعد از ریختن آبِ جوش روی میگوهایِ زنده، میگو را درون ظرف حاوی سُس ادویه و مشروب الکلی داغ فرو میبرند. بعضی از میگوهایِ سختجان همچنان در ظرف داغ مثل یک مَست دیوانه بالا و پایین میپرند و در نهایت از گِلوی مشتری پایین میروند.
برخی مردم در قاره آسیا به ویژه در چین، گوشت خر را روی میزشان ترجیح میدهند. البته چینیها روش سادیستیکی برای سرو گوشت خر دارند؛ آنها خر زنده را محکم میبندند و جزئی از رانِ خر زنده را میبُرند و آن را به طور خام برای مشتریها سرو میکنند. اگرچه دولت چین این وعده غذایی را ممنوع اعلام کرده است، اما این گوشت هنوز در بازار سیاه موجود است.
در چین وعده غذایی به نام «San Zhi Er» به معنی «جیغ بلند و مستمر» وجود دارد. بله، این اسم غذا است. نام این غذا از صدای موشها در هنگام خورده شدن به طور زنده گرفته شده است. بچه موشها را در سس مخصوصی فرو میبرند و چینیها این موشهای کوچک را همانطور که از درد به خود میپیچند و فریاد میزنند میخورند و به همین دلیل نام این غذا معنی عجیب میدهد: جیغ بلند و مستمر.
این غذا مثلاً کمترین میزان سادیسم را دارد. در بسیاری از کشورهای اروپایی و آسیایی ترجیح میدهند انواع مختلف و عجیب موجودات دریایی مانند هشت پا و ماهیهای کوچک مانند ماهیهای زینتی را بخورند. اسم یکی از این وعدههای غذایی که با ماهی زینتی پخته میشود «Loach Hot Pot» نام دارد.
این غذا دقیقاً به همان روش میگو مست تهیه میشود با این تفاوت که سرآشپز در هنگام پخت، از مرگ ماهی اطمینان مییابد، البته مرگ ماهی باید در موقع طبخ رخ بدهد و ماهی باید فرآیند مردن بر اثر حرارت در آبجوش را طِی کند، سپس مجموعهای از ماهیهای زجرکُش شده درون آب جوش را در یک ظرف مسطح پر از ادویه و پنیر میریزند سرو میکنند.
منبع: تابناک باتو